Bir fotoğrafın iyi bir fotoğraf olabilmesi için yeterli ışığın fotoğraf makinesinin içerisine girmesi gerekmektedir. Bu yeterli miktarda ışığın içeri girmesini üç ana değişken üzerinde değer atayıp uygun pozlama değerini buluruz. Bu değişkenler; Enstantene, diyafram ve ISO'dur. Bu üç değişken bizim pozlama üçgenimizi oluşturmaktadır.
1- ENSTANTENE : Makinemizin içine giren ışığın süresini belirleyen etmendir. Enstantenenin açık kalma süresini gösteren değere örtücü hızı denir. Örtücü hızıyla hareket bulanıklığını veya netliğini ayarlayabiliriz. Örneğin 1/1000 enstantene'de durağan bir fotoğraf elde ederken 1/50 enstantene'de hareket bulanıklığı olan bir fotoğraf elde ederiz . Yüksek enstanteneler elde çekim için uygunken düşük enstantnelerde tripod kullanmamız veya makinemizi bir yere sabitlememiz gerekmektedir.
fotoğrafta enstantene ayarlarının fotoğraf üzerine etkisi görülmektedir.
2- DİYAFRAM : Fotoğraf makinelerimizde kullandığımız objektiflerin üzerinde yer alan ve fotoğraf makinesine ulaşacak olan ışığın açılıp kısılmasına yarayan etmendir. "f" değeri ile ifade edilir (f/1.2, f/1.4, .... f/11, f/32 gibi) diyaframın çalışma sisteminde rakam küçüldükçe objektifden kameramıza girin ışık miktarı artmaktadır. tam tersi durumda da kameramıza giren ışık miktarı azalmaktadır.
Yukarıdaki iki fotoğrafta diyaframın işleyişini ve fotoğrafa etkisini görmekteyiz.
3- ISO : Makinemizin sensörünün ışığa olan hassasiyetinin belirlenmesinde kullanılan terimdir. Bir fotoğraf çekiminde ışığın az olduğu bir ortamda ISO değerini arttırdıkça sensörün ışığa olan hassasiyeti de artmaktadır. Ancak bu durum harici bir ışık kaynağından değilde direkt olarak makinenin kendi içerisinden yapıldığı için elde edilen fotoğraflarda noise (kumlanma) meydana gelmektedir. Bu yüzden az ışıklı ortamlarda fotoğraf çekerken ISO değerini arttırmak en son tercihimiz olmalıdır.
yine bu fotoğrafta ISO değerinin fotoğraf üzerindeki etkisini izleyebilmekteyiz.
4- ALAN DERİNLİĞİ: Diyaframın bir diğer görevi ise alan derinliğini yani fotoğrafmızdaki net alanları belirlememizi sağlamasıdır. Alan derinliği odak noktamızdaki nesnenin önünde ve arkasında kalan alan içerisindeki netlik sınırlarını ifade eden terimdir.Çekim sırasında odak noktamızdaki nesnenin önünde ve arkasında net alan içerisinde kalan bölgeyi diyafram yoluyla makinemize ulaşan ışığı ayarlayarak arttırıp azaltabiliriz. Bu net alanın artması alan derinliğinin fazla olması azalması ise sığ olmasını ifade etmektedir. Alan derinliğini etkileyen üç temel unsur bulunmaktadır bunlar;
1- diyafram değeri
2- objektifin türü
3- konuya olan uzaklık
5 - BEYAZ AYARI : Renkleri fotoğrafta en doğal haliyle yansıtmaya yarar. Bu ayarı otomatik modda kullanırken oluşturduğumuz kompozisyon içerisinde yer alan bütün renklerin sıcaklık yoğunluklarını ölçerek buna uygun bir değer belirler. Sıcaklık derececleri Kelvin cinsinden belirlenir ve bazı ışık kaynaklarının kelvin cinsinden sıcaklık dereceleri şu şekildedir;
1-Mum Gaz Lambası 1000K
2-Gün Doğumu-Tungsten Lamba 2000K
3-Normal ev ampulü 2500K
4-Stüdyo Işığı-Projektörler 3000K
5-Renksiz Flash Ampülleri 4000K
6-Normal Gün Işığı- Elektronik Flashlar 5000K
7-Tam Beyaz 5500K
8-Bulutsuz havada öğle güneşi 6000K
9-Hafif kapalı gökyüzü 7000K
10-Kapalı Gökyüzü 8000K
11-Bulutsuz güneşli havada, açık alanda gölge 9000K
12-Çok kapalı gökyüzü 10000K
13-Güneşsiz koyu mavi gökyüzü 11000K
14-Dağlarda çok açık havada açık gölgeli alan 20000K
15-Güneş doğup batmadan önceki 1-2 dakika 22000K
Otomatik Mod(AWB) dışında bizim seçebileceğimiz beyaz ayarı modları kullandığımız kameralarda mevcuttur. Örneğin Florasan modunda tonlamalarımız yeşile kayarken tungsten de daha soğuk renklere kaymaktadır. Gün ışığı, gölge, ve bulutlu gökyüzü modlarında ise kademeli olarak daha sıcak tonlamalar görmekteyiz. Aşağıdaki fotoğrafta Beyaz ayarıın fotoğraflarımız üzerindeki etkisini görebiliriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder